Wie denk niet bij het zien van een Picasso: dat kan mijn kleine zusje ook? Of bij de vlakken van Mondriaan: is dat nou kunst? Wat ik zou interessant vind bij Picasso, is dat je uitgedaagd wordt om je fantasie te gebruiken en anders te schilderen dan ‘hoe het hoort’. We zitten nogal vast in onze patronen en vinden het moeilijk om af te wijken. Teken maar eens een gezicht, waarbij de ogen niet op één rechte lijn zitten, of de neus vierkant is, of eindigt in een spiraal. En wat ik zelf bij Mondriaan fijn vind om te doen, is dat je via een vlakverdeling een mooie compositie kunt maken. Je leert te rangschikken, te ordenen, groot en klein, lang en kort, dun en dik naast elkaar te zetten. Je moet wikken en wegen, net zo lang tot het naar je zin is. Tot nu toe heb ik workshops ontworpen geïnspireerd door de kunstenaars Klee, Hundertwasser, Kandinsky en Escher. Andere kunstenaars zijn in aantocht.